Türkiye’de atçılık sektörü ekonomik anlamda gelişmektedir. Hatta çok yetersiz yönetimlere rağmen gelişmektedir.
Bunun nedeni de sistem içinde anlaşıldığı kadarıyla proaktif düşünceye sahip kişilerin varlığı olsa gerek. Bunun yanında insanların kaderlerini değiştirebilmek için şans oyunlarına bütçe ayırma eğilimlerinin artarak sürmesidir. Dolayısıyla sektördeki ekonomik gelişme her şeye! rağmen artarak sürmektedir. Sektörün gelişmesi daha güçlü ve ayakları yere basan risk analizleri iyi yapılmış bir sistemle desteklendiğinde daha da iyi bir ivme kazanması kaçınılmazdır. Yani Kurumsallık.
At yarışlarının Türkiye’de gelişememesinin en önemli parametrelerinden biri de eğitimli antrenör yetersizliğidir. Bu konuda önlemler alınmaya çalışılmış ancak sektörün geleneksel yapısı yüzünden yeni mezun antrenörlerin de bu ilkel yapıya ekonomik nedenlerden dolayı uyum sağlamak zorunda olduğu gözlenmiştir.
Bugün (09.04.2013) Ankara yarışlarının 3.koşusunda 12 at’dan 7’sinde ve 9.koşusunda 13 at’tan 7’sinde tek antrenör ismi dikkati çekmektedir. Bu da antrenörlük mesleğinin yerlerde süründüğünün bir göstergesidir. Yurt dışında SÖR(sir)’lerin yaptığı bu meslek
Türkiye’de at sahiplerini tabir caizse uzun süre nasıl kerizleriz çerçevesinden kurtulamamaktadır. Her seyisin hedefinde antrenörlük vardır. İnsanın bir hedefi olması güzeldir. TJK’nın da bir hedefi mutlaka vardır. Bakalım görelim. Abdullah AKALIN